Mijn verblijf in Manado
Door: Misses
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
09 April 2006 | Indonesië, Manado
Hallo hallo!!
Ok ik zit hier nu achter de pc en heb geen idee waar ik moet beginnen...ja allereerst wil ik jullie ff bedanken voor al die leuk berichtjes die jullie achter laten! Doet me echt goed, vind het echt leuk om ze te lezen!!
Goed, mijn scriptie...omdat ik dus het hoofd van toerisme heb gesproken (ex-hoofd) gingen we dus de homestays bekijken...de eerste was bij een hele oude meneer (78) die nog nederlands kon spreken! echt grappig om te horen, omdat er nogal wat jaartjes zijn verstreken is het een mix van Engels Nederlands geworden, maar leuk om te horen. Ik kon dus ook mijn vragen in het Nederlands stellen.
Wat dus heel zielig was is dat deze man in de 'good old days' al zijn 22 kamers gevuld had met toeristen maar dat er al een aantal jaren geen hond meer komt...zooo zielig, hij zegt dat ie geen enkele kans meer heeft omdat alle toeristen vanaf het vliegveld naar Bunaken worden weggetrokken...hij doet niet aan promotie of wat dan ook, omdat ie veel te oud is en daar geen kennis en kracht voor heeft, echt zielig....
De andere homestay eigenares was ook al aardig op leeftijd en spraak ook een beetje nederlands maar jammer genoeg heeft ze een hobby homestay alleen voor kennissen en familieleden (maar als ik wilde mocht ik daar best slapen hoor) we hebben daar best lang gezeten en ik heb best wel wat informatie gekregen over de gedachtengang van de lokale mensen over toerisme.
Ze denken dat Manado niet veel te bieden heeft aan cultuur en vergelijkt zichzelf veel te veel met Bali, wat natuurlijk een appel met een peer vergelijken is. Aan de andere kant hebben de Manadonezen niet de kennis in huis om een bedrijfje in het toerisme te starten (zoals een homestay)
Ook zei Meneer Boyke (ex-hoofd tourism) dat de stad eerst schoon moest zijn (het is nu ook niet echt schoon) en gelukkig is hij daar nu mee bezig omdat hij hoofd schoonmaak van de stad is nou. Wat echt wel een pittige taak is als je inwoners alles van hun af gooien en absoluut niet geinteresseerd zijn in milieuzaken. Gelukkig kan ik met hem heel serieus over toerisme praten en geeft hij me boeiende informatie. Hij heeft er best verstand van en is heel geinteresseerd in community tourism dus ook al zijn er niet veel homestays in de stad ik heb er wel vertrouwen in dat mijn scriptie een succes gaat worden!
Ook de familie neemt me overal mee naartoe, gisteren ben ik bijvoorbeeld naar Bukit kasih geweest, eigenlijk wilde we naar de markt gaan waar ze hond, rat, slang, vleermuis etc verkopen (ja van de grill) maar omdat we aan de late kant waren gingen we richting Bukit Kasih, dit is een plaats waar ze laten zien dat alle geloven in harmonie kunnen leven. Christen, Hindu, Buddha en Moslim allemaal happy together, om naar boven te klimmen was een hele trip maar het was het wel waard, boven op de berg stonden namelijk de versteende eerste mensen van Minahasa (de regio) Het verhaal in het kort is dit. Zoon en moeder scheidden zich en moeder zegt dat als zoonlief een vrouw tegen komt en beide bamboestokken zijn even lang dan mag hij daar niet mee trouwen want dan is het zijn moeder. Maar na jaren komen ze elkaar tegen en de bamboestokken zijn niet even lang omdat de bamboestok van zoonlief is versleten, dus trouwen de twee en raken ze versteend...aaah mooi verhaal he?
Any way op de terug weg zijn we naar Lake Linau gegaan, dit meer veranderd van kleur jammer genoeg in ons bijzijn alleen van groen naar blauw maar was mooi om te zien.
Op de terug weg kwamen we twee homestays tegen en zijn daar even gestopt voor informatie, de ene was meer een cottage en bij de andere sproken we een vrouwtje die er niks vanaf wist, jammer maar ga nog wel een keertje terug...
Voor de rest ga ik vaak met Debbie en haar vrienden op stap, dan naar de Karaoke of aan het strand zitten..wat hier heel normaal is, is dat je doelloos rondjes gaat rijden met de auto..ik dacht dat jalan jalan gewoon een stukje wandelen is, maar nee het is zitten in de auto...af en toe uit de auto voor plas pauze of om wat de eten en dan weer verder...tja cultuur he?!
Ik moet zeggen dat ik het echt nog steeds prima naar m'n zin heb en dat ik me erg thuis voel bij de familie, ze zorgen goed voor me en ze zijn gelukkig niet meer zo verlegen als twee jaar geleden, ook de vrienden zijn zuperaardig en proberen af en toe wat engels te praten, maar omdat ik het nu zoveel om me heen hoor kan ik al een aardig woordje verstaan (terug praten is nog een stuk moeilijker, maar als het moet dan kan ik me wel verstaanbaar maken)
Natuurlijk spendeer ik ook wat quality time met oma door met haar te skipbo'en ze vind het een leuk spel en we hebben het nou al een paar keer gespeeld. Ja hoor het is een succes!! Ha ha
Lieve lieve mensen ik ga denk ik weer aan de jalan, het is altijd maar de vraag waar heen maar dat maakt t leuk! Misschien moet ik morgen er om zes uur uit omdat Boyke vroeg om me alle toeristische attracties te laten zien. Hij wil me het echte Manadoneze leven laten zien zodat ik precies weet hoe hun daily life is. Nou daar ben ik voor...
Ok ik zit hier nu achter de pc en heb geen idee waar ik moet beginnen...ja allereerst wil ik jullie ff bedanken voor al die leuk berichtjes die jullie achter laten! Doet me echt goed, vind het echt leuk om ze te lezen!!
Goed, mijn scriptie...omdat ik dus het hoofd van toerisme heb gesproken (ex-hoofd) gingen we dus de homestays bekijken...de eerste was bij een hele oude meneer (78) die nog nederlands kon spreken! echt grappig om te horen, omdat er nogal wat jaartjes zijn verstreken is het een mix van Engels Nederlands geworden, maar leuk om te horen. Ik kon dus ook mijn vragen in het Nederlands stellen.
Wat dus heel zielig was is dat deze man in de 'good old days' al zijn 22 kamers gevuld had met toeristen maar dat er al een aantal jaren geen hond meer komt...zooo zielig, hij zegt dat ie geen enkele kans meer heeft omdat alle toeristen vanaf het vliegveld naar Bunaken worden weggetrokken...hij doet niet aan promotie of wat dan ook, omdat ie veel te oud is en daar geen kennis en kracht voor heeft, echt zielig....
De andere homestay eigenares was ook al aardig op leeftijd en spraak ook een beetje nederlands maar jammer genoeg heeft ze een hobby homestay alleen voor kennissen en familieleden (maar als ik wilde mocht ik daar best slapen hoor) we hebben daar best lang gezeten en ik heb best wel wat informatie gekregen over de gedachtengang van de lokale mensen over toerisme.
Ze denken dat Manado niet veel te bieden heeft aan cultuur en vergelijkt zichzelf veel te veel met Bali, wat natuurlijk een appel met een peer vergelijken is. Aan de andere kant hebben de Manadonezen niet de kennis in huis om een bedrijfje in het toerisme te starten (zoals een homestay)
Ook zei Meneer Boyke (ex-hoofd tourism) dat de stad eerst schoon moest zijn (het is nu ook niet echt schoon) en gelukkig is hij daar nu mee bezig omdat hij hoofd schoonmaak van de stad is nou. Wat echt wel een pittige taak is als je inwoners alles van hun af gooien en absoluut niet geinteresseerd zijn in milieuzaken. Gelukkig kan ik met hem heel serieus over toerisme praten en geeft hij me boeiende informatie. Hij heeft er best verstand van en is heel geinteresseerd in community tourism dus ook al zijn er niet veel homestays in de stad ik heb er wel vertrouwen in dat mijn scriptie een succes gaat worden!
Ook de familie neemt me overal mee naartoe, gisteren ben ik bijvoorbeeld naar Bukit kasih geweest, eigenlijk wilde we naar de markt gaan waar ze hond, rat, slang, vleermuis etc verkopen (ja van de grill) maar omdat we aan de late kant waren gingen we richting Bukit Kasih, dit is een plaats waar ze laten zien dat alle geloven in harmonie kunnen leven. Christen, Hindu, Buddha en Moslim allemaal happy together, om naar boven te klimmen was een hele trip maar het was het wel waard, boven op de berg stonden namelijk de versteende eerste mensen van Minahasa (de regio) Het verhaal in het kort is dit. Zoon en moeder scheidden zich en moeder zegt dat als zoonlief een vrouw tegen komt en beide bamboestokken zijn even lang dan mag hij daar niet mee trouwen want dan is het zijn moeder. Maar na jaren komen ze elkaar tegen en de bamboestokken zijn niet even lang omdat de bamboestok van zoonlief is versleten, dus trouwen de twee en raken ze versteend...aaah mooi verhaal he?
Any way op de terug weg zijn we naar Lake Linau gegaan, dit meer veranderd van kleur jammer genoeg in ons bijzijn alleen van groen naar blauw maar was mooi om te zien.
Op de terug weg kwamen we twee homestays tegen en zijn daar even gestopt voor informatie, de ene was meer een cottage en bij de andere sproken we een vrouwtje die er niks vanaf wist, jammer maar ga nog wel een keertje terug...
Voor de rest ga ik vaak met Debbie en haar vrienden op stap, dan naar de Karaoke of aan het strand zitten..wat hier heel normaal is, is dat je doelloos rondjes gaat rijden met de auto..ik dacht dat jalan jalan gewoon een stukje wandelen is, maar nee het is zitten in de auto...af en toe uit de auto voor plas pauze of om wat de eten en dan weer verder...tja cultuur he?!
Ik moet zeggen dat ik het echt nog steeds prima naar m'n zin heb en dat ik me erg thuis voel bij de familie, ze zorgen goed voor me en ze zijn gelukkig niet meer zo verlegen als twee jaar geleden, ook de vrienden zijn zuperaardig en proberen af en toe wat engels te praten, maar omdat ik het nu zoveel om me heen hoor kan ik al een aardig woordje verstaan (terug praten is nog een stuk moeilijker, maar als het moet dan kan ik me wel verstaanbaar maken)
Natuurlijk spendeer ik ook wat quality time met oma door met haar te skipbo'en ze vind het een leuk spel en we hebben het nou al een paar keer gespeeld. Ja hoor het is een succes!! Ha ha
Lieve lieve mensen ik ga denk ik weer aan de jalan, het is altijd maar de vraag waar heen maar dat maakt t leuk! Misschien moet ik morgen er om zes uur uit omdat Boyke vroeg om me alle toeristische attracties te laten zien. Hij wil me het echte Manadoneze leven laten zien zodat ik precies weet hoe hun daily life is. Nou daar ben ik voor...
-
09 April 2006 - 15:26
Keren:
Hey Mirtje, eindelijk weer eens een verhaaltje uit idoland.... :) Echt leuk allemaal enneh... verbaasd me stiekem dat je al zo snel aan je onderzoek begonnen bent.. was helemaal ontroerd door die oude homestayman :) Je foto's zijn echt geweldig, echt smerig dat je nu in korte kleren loopt :( maar moet je wel zeggen dat je rode kleurtje me tegenvalt! Had het inmiddels wel wat feller verwacht ;) Nou Mirtje, have a good time... gaat snel he? Hier gaat alles zn gangetje (zoals altijd) nog een week en ik moet alles inleveren.... gaat me helemaal lukken! Succes en veel plezier, love you! XX -
09 April 2006 - 16:05
Dinie En Jan:
Heb effe moeten zoeken waar we onze reactie kwijt konden. Zoals je ziet is het nu gelukt. Heel blij te horen dat het goed met je gaat, volgen je verhalen met veel belangstelling.
Toch een prima manier om zo op de hoogte te blijven. Hartelijke groeten en dikke kus vanuit Zwolle.
Jan en Dinie -
09 April 2006 - 17:03
Marijke:
relaxed meid dat het allemaal naar je zin is, ik hoop dat je vind wat je zoekt en dat de mensen van de homestays wat aan jou ervaring en/of wijsheid kunnen hebben. en verder lekker genieten meissie!! tot mails, en alvast selamat tidoer -
09 April 2006 - 17:51
Ed:
Hey Mir, gaat lekker daaro zo te lezen. Ik hou hier de barkruk wel warm haha. Enne pas op voor het verbranden hé. Scriptie van je gaat vast lukken :D -
09 April 2006 - 20:09
Iris:
Heey mir, weer een lang verhaal. Dat verhaal van dat oude mannetje greep mij ook echt aan joh, zoals keren. helemaal toen ik die foto ook nog zag!! Maar je vermaakt je echt wel weer goed zie ik, en echt goed dat je zo vlot met je scriptie.!!!
Dikke knuffel en ben echt niet jaloers ;)
Na ja ik ben morgen een weekje naar berlijn, Ook leuk!!! -
10 April 2006 - 12:59
Britt:
hai Mir, altijd leuk om weer wat van je te horen!! ben trots op je dat je zo vlot met je scriptie! Bij mij gaat het ook goed, effe de laaste loodjes... Heb dan ook een leuk vooruitzicht voor komende zomer, 2 maandjes Italië!! Suc6 voor de komende tijd! Dikke XX -
11 April 2006 - 06:26
Aiméetje:
Hey Mir,
Tuurlijk gaat je scriptie een succes worden. Dat had ik niet anders verwacht joh!! Hier gaat alles suf door, ontzettend veel gedoe op werk met nieuwe (is interim dus ach gaat wel ;p) maar goed. Enne volgens mij heb jij het daar een stukkie aangenamer ook al is het alleen maar de temperatuur! Meisie ik lees hopelijk snel weer hoe het gaat. Aan de foto's te zien maak je je prima af. Voor je het weet ben je weer terug (of je dat nou leuk vind of niet!) Gaan we roze dingie doen nog he om onze verjaardagen te vieren!!! :D. Have fun and take care Mir!!
Dikke kus -
11 April 2006 - 12:23
Ilona:
jeetje je bent dus gewoon serieus aan the gang? whoow.. heeft vast te maken met een cultuurshock en gaat vast allemaal over als je straks in nl bent hahahaa..maar wel goed hoor.. leuke picá mir..ik heb je net gemailed dus genoeg leesvoer voor jou! dikke pakkerd xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
